Je agenda ontploft en het is kermis in je bovenkamer. Je wilt van alles, maar vergeet afspraken of komt te laat. Je bent snel afgeleid – hé, is dat een pimpelmees op het balkon? – en schuift werk voor je uit. En stilzitten? Liever niet.

Ik weet hoe zwaar het is met een druk hoofd. Verjaardagen vergeten, vluchten missen en uitstellen tot er een aanmaning op de mat ligt.

Of je hebt duizend ideeën en begint super enthousiast aan allerlei projecten. Na drie weken – of soms drie dagen – ben je er alweer op uitgekeken. Weer een geniaal plan de prullenbak in. Je raakt gefrustreerd en onzeker.

Soms verdwijn je onder je deken en kom je de hele dag niet uit bed. Of je overschreeuwt jezelf, omdat je er liever niet over praat. Allerlei levensvragen en drukke gedachten gieren door je hoofd, was er maar een knop waarmee je het even uit kon zetten.

Die eindeloze gedachten en discussies in je hoofd lossen niks op. Daarom leer ik je luisteren naar je lijf. Wat voel je als je het over je nieuwe functie hebt? Voelt het licht of zwaar? Voel je spanning of juist nieuwsgierigheid en energie?

Ik leer jou ADHD inzetten als je superkracht, want dat is het. We benoemen jouw kwaliteiten en hoe je ze inzet. Dat doen we samen, dit keer sta je er niet alleen voor.

Ik ben Nienke Matse. Professioneel stuiterbal. Ik bruis van de energie en vlieg door het leven. Soms is dat lastig voor mensen om mij heen. Wil ik te snel of zijn zij te traag? Ze houden mij niet bij, denk ik dan.

Maar soms zijn er ook dagen dat de wereld te groot voelt en weegt ‘boodschappen doen’ al heel zwaar in mijn hoofd. Gedachten als ‘waarom moet ik werken om geld te verdienen’ ‘waarom moet ik élke ochtend opnieuw havermout eten’ ‘wat is het nut van het leven’ overrulen mijn wereld en mood op dat moment.

Het is 0 of 100 bij mij. Ik ben vaak heel blij of heel verdrietig, weinig ertussenin. Via een omweg heb ik me omhoog gestudeerd, mijn moeder zei altijd ‘’Nienke doet het met hakken over de sloot maar uiteindelijk komt ze er altijd’. In het buitenland voelde ik me het fijnste, de snelheid van het leven vertraagt met 20%, deadlines zijn ‘streven’ en de tijd is een bijzaak.

Ik zou wel die ADHD-wereld willen creëren. Een plek waar iedereen alleen zijn kwaliteiten en talenten benut en niks anders. Waar de zon altijd schijnt, de huizen vrolijke kleurtjes hebben en waar PostNL ook ‘verloren spullen’ bezorgt.

“Als het leven 80 procent leuk is vind ik het niet de moeite waard, dus ik ga voor minstens 99 procent.”

Mijn middelbare school begon lekker, maar was zeker geen succes. Via een omweg heb ik me opgewerkt. Van klantenservice bij AirBnB in Barcelona tot marketing manager in de mode of Jr. brand manager voor Heineken op Sint Maarten. Van alles wat, hard werken, vallen en opstaan, vaak bluffen en impulsief.

Maar… alleen op een berg op Sint Maarten tijdens Covid lockdown, impulsief naar Marrakesh, een koffer vol met kleren kwijtraken op het vliegveld, ’s nachts op zoek zijn naar een hostel in het pikkedonker wegens slechte time management, vliegtickets op de verkeerde datum of het verkeerde vliegveld boeken en je budget door die bloopers zien halveren. Die ellende trof ik ook. Was ik een tikje naïef?

Dat vinden mijn vrienden soms wel. Ik vind het een goede eigenschap waarmee ik grenzen verleg, letterlijk en figuurlijk. Tegelijkertijd kost mij dit ook zelfvertrouwen, verdriet en voed dit mijn faalangst. Mijn omgeving zegt dan meestal ‘denk eerst eens na’, maar dan ben ik al weg.

“’Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg…?’ Oh lord, nee! Doe maar gek, en nóg wat gekker!”

In deze wereld passen ADHD’ers zich aan. Je zet een masker op en volgt de stappen van de rest om tussen de ‘normaliteit’ te passen. Tuurlijk zeg jij ‘ja’ op roosters organiseren, structureren, overzicht bewaren en planningen maken naast de essentie van je functie. Dan maar zwoegen en twee keer zo hard strijden om jezelf te bewijzen. Wetende dat dit alles behalve jouw kracht is en het slurpt energie.

Zwoegen voor een diploma, anders geen toffe baan. En eenmaal bij een bedrijf werken je collega’s van 9 tot 5 met weinig afwisseling en 8 uur per dag geconcentreerd, dus doe jij dat ook.

Maar past het bij jou? Hoeveel ben jij jezelf? Wie zit achter dat masker? Waar word je écht blij van en wat gééft jou energie?